Zamek w Pszczynie
Zamek w Pszczynie - neobarokowy - jaki znamy dzisiaj, to efekt wielu architetktonicznych przeróbek jakich dokonali książęta Hochberg von Pless z Książa, kiedy zakupili zamek w 1847 roku.
Najbardziej znaną mieszkanką pałacu była księżna Daisy - Maria Teresa Oliwa Cornwallis-West. Była ona żoną Jana Henryka XV von Hochberg – księcia von Pless, hrabiego von Hochberg, barona zu Fürstenstein. który przejął dobra po śmierci ojca w 1907. Daisy, uważana była za jedną z najpiękniejszych kobiet swojej epoki. Utrzymywała bliskie stosunki z królami Anglii Edwardem VII i Jerzym V, cesarzem Niemiec Wilhelmem II i innymi monarchami i mężami stanu.
Sala lustrzana
Sala lustrzana
Klatka schodowa
Korytarz zachodni
Jednym z najbardziej reprezentacyjnych pomieszczeń w zamku jest Sala lustrzana. Wrażenie robią ogromne,7,5 metrowe okna a od strony korytarza odpowiadają im przeszklone drzwi porte-fenêtre, nad którymi umieszczono trzy balkony z balustradami z kutego żelaza. Na ścianach wiszą dwa lustra (każde o powierzchni 14 m²), umieszczonych naprzeciwko siebie, które odbijają światło, ale też widać w nich wyraźnie malowidła na suficie oraz pięć kryształowych żyrandoli. Innym, wartym obejrzenia pomieszczeniem jest biblioteka, wyłożona boazerią orzechową i pokryta bogatą sztukaterią. Choć główne księgozbiory Hochbergów, były w Książu, to tutaj, w Pszczynie zgromadzono trochę starodruków m.in. Historia Polski Jana Długosza z 1712, Atlas Śląska z 1752 i tzw. Biblia Weimarska z 1708.