Nikiszowiec

Nikiszowiec - zbudowane w latach 1908-1918 osiedle górnicze dla pracowników kopalni "Giesche". Teraz należy do miejsc,które koniecznie trzeba zobaczyć odwiedzając Katowice. A jeszcze nie tak dawno omijano to miejsce szerokim łukiem. Na szczęście doceniono urok tych ceglanych kamienic :) 

Na Nikiszu otwarto odzoał MUzeum Historii Katowic, gdzie można zobaczyć jak żyło się tutaj na początku XX wieku i jak działały takie miejsca jak pralnie publiczne, czy wspólne piekarnie.

Nowe Muzeum Śląskie

Nowe Muzeum Śląskie było dla mnie dużym, baaardzo pozytywnym zaskoczeniem. To że z zewnątrz wygląda świetnie to jedno, ale obawiałam się, że ekspozycja będzie co najmniej nudna. Jednak NIE! Wspaniale pokazana historia Śląska zrobiła na mnie ogromne wrażenie! Przygotowano też trochę zabaw i zagadek dla dzieci, dzięki czemu można polecić wypad do Muzeum całej rodzinie.

Świąteczne Katowice

Katowice w drugi dzień Świąt Bożego Narodzenia 

To nie Wenecja, tylko Rawa w centrum miasta :)

Giszowiec - w poszukiwaniu minionego czasu

Ponad sto lat temu, w latach 1906-1910 powstała w Katowicach osada górnicza Giszowiec (niem. Gieschewald). Miało to być osiedle robotnicze, głównie dla górników i kadry urzędniczej kopalni „Giesche” (później przemianowanej na „Wieczorek”).

Dla mnie to jednak kawał rodzinnej historii i wspomnienie wczesnych lat dzieciństwa spędzonych u babci. Zapamiętałam jej domu przy ulicy Kirowa (obecnie Przyjaznej) jako bajkowe miejsce, gdzie zawsze pachniało suszonymi jabłkami i drożdżowym ciastem. Pamiętam też pełen owocowych drzew ogród, który wówczas wydawał mi się olbrzymi, a pewnie dzisiaj byłby średniej wielkości ogrodem. Niestety nie zweryfikuję tego, gdyż przy ulicy Przyjaznej stoją już tylko wieżowce z wielkiej płyty.

Zabudowa Giszowca wzorowana była na projektach chat wiejskich. Berlińscy architekci Emil i Georg Zillman zaproponowali kilkadziesiąt projektów architektonicznych, na podstawie których budowano domy, dlatego praktycznie każdy z budynków jest inny. Na terenie Giszowca zlokalizowane były budynki łaźni, pralni, magla, nadleśnictwa, jadłodajnia, a także kantyna, 8 pieców chlebowych, trzy duże szkoły powszechne, sklepy, gospoda, a nawet fabryka lodu. W okolicach Giszowca rozciągały się olbrzymie pola golfowe, które użytkowane były przez sprowadzonych tu amerykańskich pracowników i ich rodziny, którzy zamieszkiwali wybudowaną specjalnie dla nich niewielką kolonię. Do Giszowca sprowadzono 9 rodzin ze stanu Montana, w związku z przejęciem w 1926 roku wszystkich akcji spółki Giesche S.A. przez korporację Silesian-American Corporation.
Niestety do dzisiaj przetrwała zaledwie jedna trzecia unikatowej osady. W 1969 r. zapadła decyzja o wyburzeniu zabytkowego Giszowca i postawieniu na jego miejscu Osiedla Stanisława Staszica, złożonego z 10-piętrowych wieżowców. Dopiero w 1978 roku wyburzenia przerwano po decyzjach konserwatora zabytków o wpisaniu układu urbanistyczno-przestrzennego Giszowca do rejestru zabytków województwa katowickiego. Film Kazimierza Kutza „Paciorki jednego różańca” osnuty jest właśnie na temacie wyburzania unikatowych domków górniczych w latach 70. i dosadnie pokazuje, jak trudno było mieszkańcom tego miasta-ogrodu odnaleźć się w betonowych czterech ścianach.

Osiedle Giszowiec znajduje się na Szlaku Zabytków Techniki Województwa Śląskiego.

Na koniec pozwolę sobie zamieścić znalezione w przepastnych zasobach sieci (http://www.giszowiec.info/pl/?co=galeria&temat=dawniej#pokaz-12-min) zdjęcie z 1979 roku z archiwum Iwony Płeszki "Zagłada starego Giszowca"

Domki przy ul. Kirowa (dziś Przyjazna) w trakcie wyburzania

Katowice, Superjednostka i okolice

Superjednostka

Superjednostka to blok o statusie osiedla. Liczy sobie 762 mieszkania, w których mieszka ok. 3000 osób.

Blok powstał pod koniec lat 60. Jego architektem był Mieczysław Król. Miała to być wielka sypialnia, dlatego według założeń w mieszkaniach nie miało być kuchni, a lokatorzy mieli mieć do dyspozycji stołówki przypadających na kilka lokali. Według koncepcji Króla w Superjednostce miało być też przedszkole oraz świetlica dla mieszkańców i trzepak na dachu. Wiele pomysłów jednak odrzucono w trakcie prac. Inne, jak na przykład przeszklenia między balkonami, które dawały sporo światła, albo mozaiki przy drzwiach wejściowych do bloku, zostały zlikwidowane po generalnym remoncie w latach 90.

Superjednostka miała być samowystarczalna, dlatego ma własne zasilanie w wodę i prąd.

Mrówkowiec jest wyposażony w windy, ale nie zatrzymują się one na każdym piętrze, tylko na co trzecim (parter, 2, 5, 8, 11, 14). Przejście przez cały budynek możliwe jest tylko na piętrach 2, 8 i 14.

W 1994 roku z dachu Superjednostki zniknął też napis „Nasze serca myśli czyny tobie socjalistyczna ojczyzno”