MuFo Muzeum Fotografii w Krakowie

MuFo Muzeum Fotografii w Krakowie

Muzeum Fotografii w Krakowie, znane jako MuFo, to jedyna w Polsce instytucja muzealna w całości poświęcona fotografii. Założone 31 grudnia 1986 roku, muzeum nosi imię Walerego Rzewuskiego, pioniera polskiej fotografii.

Muzeum nie tylko gromadzi i konserwuje zbiory, ale również prowadzi działalność badawczą, edukacyjną, wystawienniczą i wydawniczą. Jego celem jest upowszechnianie wiedzy o fotografii oraz podnoszenie kompetencji kulturowych w zakresie jej odbioru.

Kolekcja MuFo obejmuje ponad 160 000 obiektów, w tym zdjęcia, sprzęt fotograficzny, książki i czasopisma. Znaczną część zbiorów stanowi spuścizna po Krakowskim Towarzystwie Fotograficznym.

 Lempicka w MNK

W 2022 roku Muzeum Narodowe w Krakowie (MNK) zorganizowało wystawę prac Tamary Łempickiej, jednej z najbardziej rozpoznawalnych artystek stylu art déco. Była to wyjątkowa okazja, aby zobaczyć w Polsce szeroki przekrój twórczości tej niezwykle charyzmatycznej malarki. Wystawa zatytułowana "Tamara Łempicka. Kobieta w podróży" odbywała się w Gmachu Głównym MNK.

Ekspozycja prezentowała około 30 obrazów Łempickiej, a także szkice, grafiki i przedmioty związane z jej życiem. Kuratorzy skupili się na ukazaniu Łempickiej jako kobiety, która konsekwentnie budowała swoją niezależność artystyczną i osobistą w czasach, gdy kobiety dopiero zaczynały zyskiwać prawa i wolność twórczą.

Była to jedna z najważniejszych wystaw w Polsce poświęconych Tamarze Łempickiej, podkreślająca zarówno jej znaczenie dla sztuki XX wieku, jak i ponadczasowy charakter jej dzieł. Wystawa cieszyła się dużym zainteresowaniem, przyciągając zarówno miłośników sztuki, jak i osoby, które dopiero odkrywały twórczość tej wyjątkowej artystki.

Tamara Łempicka (1898–1980), znana również jako Tamara de Lempicka, była polską malarką działającą głównie w Paryżu i Stanach Zjednoczonych. Jest jednym z najważniejszych przedstawicieli stylu art déco, a jej dzieła stanowią kwintesencję tej epoki.

Urodziła się jako Maria Gurwik-Górska w Warszawie lub Moskwie (kwestia miejsca urodzenia bywa niejednoznaczna), w zamożnej rodzinie żydowsko-polskiej. Po rewolucji październikowej uciekła z Rosji do Paryża, gdzie rozpoczęła karierę artystyczną. Łempicka studiowała malarstwo w Académie de la Grande Chaumière oraz pod kierunkiem znanych artystów, takich jak André Lhote. Była nie tylko utalentowaną artystką, ale także ikoną stylu – słynęła z niezwykłego życia towarzyskiego, nowoczesnych poglądów i wyrazistej osobowości. 

Tamara Łempicka jest uważana za jedną z najbardziej charakterystycznych artystek stylu art déco, który rozwijał się w latach 20. i 30. XX wieku. Jej znaczenie wynika z kilku kluczowych aspektów:

1. Unikalny styl malarski

Łempicka stworzyła rozpoznawalny język artystyczny, który łączył elementy kubizmu, futuryzmu i klasycznego realizmu. Jej obrazy wyróżniają się:

• geometryczną precyzją form,
• intensywnymi kolorami,
• eleganckimi i idealizowanymi postaciami.

Była mistrzynią portretu, a jej dzieła przedstawiają często silne, niezależne kobiety, co czyni ją ikoną feminizmu w sztuce.

2. Art déco w najczystszej formie

Łempicka jest uznawana za jedną z najważniejszych ambasadorek art déco, czyli stylu, który odzwierciedlał ducha międzywojnia – nowoczesność, luksus, glamour i optymizm.

3. Obrazy jako symbole epoki

Jej prace były popularne wśród elit tamtego czasu. Portretowała arystokrację, bogatych przedsiębiorców, aktorów i artystów. Dzięki temu jej obrazy stały się wizualnym zapisem życia społecznego lat 20. i 30.

4. Przełamywanie stereotypów

Łempicka była nowoczesną kobietą swoich czasów, która nie bała się łamać konwenansów. Jej życie i twórczość promowały idee wolności, niezależności i emancypacji.

 Muzeum Narodowe w Edynburgu

Muzeum Narodowe w Edynburgu składa się z dwóch głównych budynków:

• Historycznego Royal Museum z XIX wieku, zbudowanego w stylu wiktoriańskim.
• Nowoczesnej części otwartej w 1998 roku, która łączy architekturę współczesną z tradycją.
  W muzeum znajdziemy zarówno eksponaty poświęcone szkockiej historii, jak i kolekcje dotyczące innych kultur, przyrody, nauki i technologii.

2. Owca Dolly – ikona nauki

Jednym z najsłynniejszych eksponatów jest zmumifikowana owca Dolly, pierwszy ssak sklonowany z komórek dorosłego osobnika. Dolly urodziła się w 1996 roku w Szkockim Instytucie Roslin, co było kamieniem milowym w dziedzinie genetyki.

3. Klejące się złoto

W muzeum znajduje się kolekcja biżuterii i artefaktów wykonanych z unikatowego złota "Mołdawskiego skarbu". To jedne z najstarszych znalezisk z epoki brązu, które ilustrują rozwój wczesnej cywilizacji.

4. Interaktywne wystawy

Muzeum oferuje wiele interaktywnych eksponatów, w tym modele technologiczne, instalacje dźwiękowe i projekty edukacyjne, które angażują dzieci i dorosłych

5. Kamień Lewis

Znajduje się tu także replika figur szachowych z Lewis – słynnych średniowiecznych szachów wyrzeźbionych z kłów morsa, które zostały odkryte na Hebrydach Zewnętrznych.

6. Za darmo, ale wyjątkowe

Wstęp do muzeum jest bezpłatny, co czyni je atrakcyjnym miejscem dla turystów i mieszkańców. Jednak niektóre wystawy specjalne wymagają zakupu biletu.

Muzeum Archeologiczne w Delfach, Grecja

Muzeum Archeologiczne w Delfach (Archaeological Museum of Delphi) to jedno z najważniejszych muzeów Grecji, które prezentuje znaleziska z wykopalisk w słynnym sanktuarium Apollina w Delfach

1. Bogata kolekcja

Muzeum posiada jedną z najważniejszych kolekcji sztuki starożytnej Grecji, obejmującą rzeźby, inskrypcje, ceramikę i elementy architektoniczne z Delf, które były uważane za "pępek świata" w mitologii greckiej.

2. Słynny Woźnica z Delf

Jednym z najcenniejszych eksponatów muzeum jest Woźnica z Delf (Charioteer of Delphi), brązowa rzeźba z V wieku p.n.e., która jest jednym z najlepiej zachowanych przykładów starożytnej sztuki greckiej. Rzeźba była częścią większej grupy przedstawiającej rydwan.

3. Inskrypcja z Hymnem Delfickim

W muzeum można zobaczyć inskrypcję z hymnem delfickim, jednym z najstarszych zapisów muzycznych na świecie. To dowód na rozwiniętą kulturę muzyczną starożytnych Greków.

4. Sfinks z Naksos

W zbiorach muzeum znajduje się monumentalny Sfinks z Naksos, datowany na około 560 rok p.n.e. Rzeźba była darowizną mieszkańców Naksos dla sanktuarium Apollina.

6. Posągi Kleobis i Biton

W muzeum można zobaczyć słynne posągi bliźniaków, Kleobisa i Bitona, które symbolizują siłę i oddanie. Są to typowe przykłady archaicznej rzeźby greckiej z VII wieku p.n.e.

6. Omfalos – Pępek świata

Jednym z najważniejszych eksponatów jest kopia Omfalosa, kamienia uważanego w starożytności za środek świata. Według mitologii Zeus umieścił Omfalos w Delfach, by oznaczyć miejsce, gdzie spotkały się dwa orły wypuszczone z przeciwległych krańców Ziemi.

7. Bogate ofiary wotywne

Sanktuarium Apollina przyciągało pielgrzymów z całej Grecji, którzy składali cenne ofiary. Muzeum prezentuje bogaty zbiór darów wotywnych, takich jak biżuteria, brązy, rzeźby i ceramika, świadczących o znaczeniu Delf.

8. Relikty skarbców

W muzeum znajdują się pozostałości dekoracji rzeźbiarskich z dwóch ważnych skarbców w Delfach – Skarbca Syfnijczyków i Skarbca Ateńczyków, które były ozdobione wyjątkowymi płaskorzeźbami i fryzami.

9. Delfickie wyrocznie

Muzeum oferuje wgląd w działalność słynnej wyroczni w Delfach. Eksponaty pomagają zrozumieć, jak działał kult Apollina i jak pytania zadawane przez pielgrzymów były interpretowane przez Pytie, kapłanki boga.