Plac Syntagma - Ateny, Grecja

Plac Syntagma to centralny punkt współczesnych Aten – tutaj zbiegają się najważniejsze ulice, tu zatrzymują się linie metra, autobusów i tramwajów. To także częste miejsce demonstracji i zgromadzeń publicznych.

Nazwa „Syntagma” oznacza „Konstytucja”. Plac otrzymał ją po wydarzeniach z 3 września 1843 r., kiedy to król Otto został zmuszony przez lud i wojsko do nadania Grecji konstytucji – pierwszej w historii kraju.

Pałac królewski – dziś siedziba parlamentu

Głównym budynkiem przy placu jest dawny pałac królewski, zbudowany w latach 1836–1843 dla króla Ottona. Dziś mieści się tam Parlament Grecji (Vouli).

Słynna zmiana warty przy Grobie Nieznanego Żołnierza

Przed parlamentem znajduje się Grób Nieznanego Żołnierza, którego strzegą gwardziści – Ewzoni – w tradycyjnych strojach z plisowaną spódnicą (fustanella). Zmiana warty co godzinę to jedno z najbardziej fotografowanych wydarzeń w Atenach.

Choć to miejsce tętni życiem XXI wieku, z Placu Syntagma pieszo dojdziesz do Plaki – najstarszej dzielnicy Aten, oraz do Akropolu. To dosłowne przejście od nowoczesności do starożytności.

Nowoczesna architektura i hotele z historią

Przy placu znajdują się luksusowe hotele, takie jak Hotel Grande Bretagne – otwarty w 1874 roku, przez dekady gościł koronowane głowy, dyplomatów i gwiazdy.

Podziemne znaleziska archeologiczne

Podczas budowy metra w Atenach, w pobliżu Placu Syntagma odkryto liczne znaleziska archeologiczne. Część z nich można zobaczyć na stacji metra „Syntagma” – to jedno z nielicznych miejsc na świecie, gdzie przesiadka wiąże się z... lekcją historii.

Punkt wyjściowy dla turystyki

To jedno z głównych miejsc zbiórek wycieczek po Atenach. W promieniu kilku minut znajdują się m.in. Ogrody Narodowe, dzielnica Monastiraki czy Stadion Panateński.

 Granada, Hiszpania

 Granada – ostatnia twierdza Maurów w Hiszpanii

Granada była ostatnim bastionem muzułmańskiego panowania na Półwyspie Iberyjskim. Królestwo Granady istniało aż do 1492 roku, kiedy to katoliccy monarchowie Izabela i Ferdynand zdobyli miasto, kończąc rekonkwistę. W tym samym roku Kolumb wyruszył w podróż do Ameryki – wszystko to czyni 1492 jednym z najważniejszych momentów w historii Hiszpanii.

Alhambra – klejnot Andaluzji

Najbardziej znaną atrakcją Granady jest Alhambra – olśniewający zespół pałacowy i twierdza z czasów mauretańskich. Jej nazwa pochodzi od arabskiego al-ḥamrā’ – „czerwona”, od koloru murów. Alhambra to majstersztyk architektury islamskiej, słynący z geometrycznych zdobień, misternej kaligrafii i chłodnych dziedzińców z fontannami. To jedno z najczęściej odwiedzanych miejsc w Europie!

Albaicín – dzielnica z czasów arabskich

Albaicín to najstarsza dzielnica Granady – labirynt wąskich, brukowanych uliczek, białych domów i tarasów z widokiem na Alhambrę. Wciąż zachowała układ z czasów muzułmańskich i została wpisana na listę światowego dziedzictwa UNESCO. Najlepszy widok na pałac rozciąga się z punktu widokowego Mirador de San Nicolás.

Sacromonte – domy w jaskiniach i flamenco

Na zboczach wzgórza naprzeciw Alhambry znajduje się Sacromonte, dzielnica znana z domów wykutych w skałach i tradycji tańca flamenco. To właśnie tu, w jaskiniach, organizowane są koncerty flamenco z udziałem społeczności romskiej (gitanos), którzy od wieków tworzą żywą część kultury Granady.

Miasto trzech kultur

Granada przez wieki była miejscem współistnienia muzułmanów, chrześcijan i Żydów. Do dziś można zobaczyć pozostałości po synagogach, meczetach i kościołach, często stojących blisko siebie. Ta unikalna mieszanka kultur sprawia, że Granada ma niezwykle bogate dziedzictwo duchowe i architektoniczne.

 Grób Agamemnona, Grecja

Grób Agamemnona… czy Skarbiec Atreusza?

Choć miejsce to znane jest jako „Grób Agamemnona”, archeolodzy uważają, że jego prawdziwy właściciel pozostaje nieznany. Nazwa wzięła się z legendy – Agamemnon był królem Myken i wodzem wojsk greckich w czasie wojny trojańskiej. Kiedy w XIX wieku Heinrich Schliemann prowadził wykopaliska w Mykenach, uznał, że odkrył miejsce pochówku samego Agamemnona. Obecnie uważa się, że tzw. Skarbiec Atreusza pochodzi z ok. 1250 p.n.e., czyli mniej więcej z epoki przypisywanej Agamemnonowi, ale nie ma dowodów, że to jego grób.

Monumentalna grobowiec kopułowy – tzw. tolos

Grób Agamemnona to doskonały przykład tzw. tolosu – monumentalnej grobowej budowli kopułowej używanej w epoce mykeńskiej. Wnętrze komory grobowej ma prawie 14 metrów wysokości i około 15 metrów średnicy, co czyniło ją jedną z największych kopuł na świecie aż do czasów rzymskiego Panteonu.

Konstrukcja bez zaprawy

Cała konstrukcja została wykonana z dokładnie obrobionych bloków kamiennych bez użycia zaprawy! Kopuła została zbudowana w technice tzw. sklepienia pozornego – każda warstwa kamieni jest nieco bardziej wysunięta do środka niż poprzednia, aż spotykają się na górze, tworząc kopułę.

Portal wejściowy

Wejście do grobu – wysoki prostokątny portal – pierwotnie było ozdobione płytami z zielonego kamienia i kolumnami z czerwonego marmuru. Choć kolumny i niektóre zdobienia znajdują się dziś w British Museum, monumentalność wejścia nadal robi ogromne wrażenie – ma ponad 5 metrów wysokości.

Ukryte przejście i „komnata boczna”

Poza główną komorą grobową jest także boczna komnata, do której prowadzi niewielkie, ukryte wejście. Jej przeznaczenie nie jest do końca znane – mogła być miejscem pochówku kolejnej osoby lub pełniła funkcję rytualną.

Schliemann i złota maska Agamemnona

Heinrich Schliemann twierdził, że w grobowcach w Mykenach odkrył ciało Agamemnona i jego złotą maskę – słynną Maskę Agamemnona. Jednak znalezisko to pochodzi z innego grobu (z tzw. Grobu V w kręgu grobowym A), i jest starsze niż Skarbiec Atreusza. Co więcej, późniejsze badania wykazały, że maska została stworzona wieki przed czasem, kiedy Agamemnon miał żyć.

Skarbiec Atreusza był znany już w starożytności

Nawet w czasach starożytnych grób ten budził podziw. Grecki geograf Pauzaniasz w II wieku n.e. opisał go w swoich zapiskach jako coś godnego zobaczenia. Mimo że był już dawno splądrowany, jego monumentalna forma przetrwała przez wieki.

Trwałość konstrukcji – 3000 lat historii

To zdumiewające, że Skrąbiec Atreusza przetrwał ponad 3 tysiące lat, zachowując większość swojej oryginalnej struktury bez nowoczesnych materiałów i technologii. Dowodzi to niezwykłych umiejętności inżynieryjnych i architektonicznych Mykeńczyków.

Fontanna di Trevi, Rzym

Fontanna di Trevi ma 26 metrów wysokości i 49 metrów szerokości. To największa i jedna z najbardziej imponujących barokowych fontann w całym mieście.

Zbudowana na końcu starożytnego akweduktu

Fontanna znajduje się w miejscu, gdzie kończył się akwedukt Aqua Virgo, zbudowany w 19 r. p.n.e. przez Agrypę – zięcia cesarza Augusta. Do dziś dostarcza wodę do fontanny!

Budowa trwałą 30 lat

Budowę fontanny ukończono w 1762 roku, choć rozpoczęła się już w 1732. Głównym projektantem był Nicola Salvi, a po jego śmierci prace dokończył Giuseppe Pannini.

Fontanna di Trevi - rzeźby

W centrum znajduje się bóg mórz – Neptun (Oceanus), na rydwanie zaprzężonym w dwa konie morskie. Jeden jest spokojny, drugi dziki – symbolizują zmienną naturę morza.

Filmowa sława fontanny

Fontanna stała się sławna na całym świecie po scenie kąpieli w filmie „La Dolce Vita” (1960) Federico Felliniego, z udziałem Anity Ekberg i Marcello Mastroianniego. Ta scena przeszła do historii kina.

Wrzuć monetę

Jeśli będziesz w Rzymie i odwiedzisz Piazza di Trevi, koniecznie wrzuć monetę do fontanny. Po co? 

• 1 moneta – zapewni ci powrót do Rzymu,

• 2 monety – miłość z osobą z Rzymu,

• 3 monety – ślub!
  

Co roku do fontanny trafia ok. 1,5 miliona euro! Pieniądze są zbierane codziennie i przeznaczane na cele charytatywne, głównie dla rzymskiej Caritas.

Drezno - Niemcy

Drezno nazywane jest „Florencją nad Łabą” ze względu na swoje bogactwo architektoniczne, malownicze położenie nad rzeką i niezwykłe dziedzictwo artystyczne. Miasto było centrum sztuki, muzyki i nauki już w XVIII wieku.

Zwinger – barokowe arcydzieło

Zwinger to jeden z najważniejszych zabytków baroku w Europie. Ten pałacowo-ogrodowy kompleks mieści dziś Galerie Starych Mistrzów, gdzie można zobaczyć m.in. „Madonnę Sykstyńską” Rafaela.

23 000 kafelków z porcelany

„Orszak książęcy” (Fürstenzug) to ogromne malowidło ścienne zrobione z porcelany miśnieńskiej, które przedstawia 35 władców z dynastii Wettynów. Ma 102 metry długości i znajduje się na ścianie zamku.

Zielony Skarbiec (Grünes Gewölbe)

To jedna z najstarszych i najbogatszych kolekcji skarbów na świecie, obejmująca tysiące dzieł jubilerskich, rzeźb z kości słoniowej, złota i kamieni szlachetnych. Znajduje się w rezydencji Wettynów – Zamku Królewskim w Dreźnie.

Monopoli, Apulia, Włochy

Monopoli to miasto we włoskiej Apulii. Jego nazwa pochodzi od greckiego „monos polis” – czyli „jedno miasto” lub „samotne miasto”. Gra planszowa nie ma z nim nic wspólnego poza nazwą.

Miasto ma bardzo długą historię – jego początki sięgają czasów Messapów (ludności przedrzymskiej), a później było ważnym portem rzymskim i bizantyjskim. Znaleźć tu można ślady wielu epok i cywilizacji.

Monopoli słynie z pięknych plaż i lazurowej wody Adriatyku. Jednym z najczęściej odwiedzanych miejsc jest Cala Porta Vecchia – malownicza plaża tuż obok murów starego miasta.

W porcie znajduje się imponujący Castello Carlo V, czyli zamek Karola V z XVI wieku. Służył zarówno jako twierdza obronna, jak i więzienie.

Monopoli - tradycje rybackie

Monopoli to wciąż żywe miasto rybackie – codziennie rano można zobaczyć rybaków w porcie, sprzedających świeżo złowione owoce morza prosto z łodzi.

Monopoli - Bazylika Madonna della Madia

W centrum znajduje się Bazylika Madonna della Madia – według legendy belki potrzebne do budowy kościoła przypłynęły do miasta cudownie na tratwie… niosącej ikonę Madonny. Ta opowieść jest ważnym elementem tożsamości Monopoli.