Locorotondo, Apulia, Włochy

Locorotondo to jedno z najbardziej malowniczych miasteczek regionu Apulia w południowych Włoszech. Jego nazwa pochodzi od łacińskiego locus rotundus, czyli „okrągłe miejsce”, co nawiązuje do charakterystycznego, koncentrycznego układu zabudowy na wzgórzu. Miasto rozwinęło się w średniowieczu, około XI wieku, jako osada rolnicza założona przez benedyktynów.

W kolejnych wiekach było częścią domeny hrabiów Conversano i stało się ważnym ośrodkiem rolniczym, znanym z upraw winorośli i oliwek. Dzięki żyznej ziemi i dogodnemu położeniu w Dolinie Itrii, Locorotondo przez stulecia cieszyło się względnym dobrobytem. Architektura miasta, z bielonymi domami o charakterystycznych dachach „cummerse”, odzwierciedla lokalne tradycje i praktyczne podejście do klimatu.

Choć nie było miejscem wielkich wydarzeń historycznych, zachowało wyjątkowy urok i autentyczność, które dziś przyciągają turystów z całego świata. Lokalne święta, silna religijność i liczne legendy (jak te o św. Jerzym czy duchach "Monacidd") dodają mu wyjątkowego charakteru.

Locorotondo to więcej niż piękne wzgórze z białymi domami — to miejsce, gdzie historia i legendy łączą się ze sobą w urokliwym, autentycznym pejzażu Apulii.

Nazwa miasta pochodzi od łacińskiego locus rotundus („okrągłe miejsce”), co odnosi się do koncentrycznego układu starówki na wzgórzu — centrum układa się niczym ślimak

Typowe domy – cummerse

W Locorotondo przeważają spiczaste domy z dachami o stromym spadku. Są one nawet starsze od trulli, a ich dach służyły do lepszego zbierania deszczówki — część mieszkańców nadal w nich mieszka, inne przekształcono na pensjonaty.

„Bulwar bez morza”

Tutejsza Via Nardelli nazywana jest od mieszkańców "lungomare" — niby promenada, ale w głębi lądu. Gdy jest mgliście, wygląda jak przelotny widok na morze.

Konkurs balkonowy w Locorotondo

Co roku mieszkańcy ozdabiają swoje balkony i okna. Inwencja obywateli Locorotondo  jest imponująca. Do  dekoracji nadają się nawet stare buty. 

Trullo Marziolla

W Locorotondo znajdują się według tradycji najstarszy trullo w Valle d’Itria.  Pochodzą one prawdopodobnie z XVI wieku.

San Rocco

W XVII wieku święty Rocco miał „uratować” miasteczko przed epidemią dżumy. W dowód wdzięczności mieszkańcy ufundowali mu kościół, a od 1957 roku do tradycji należy wielka wystrzałowa gala sztucznych ogni podczas uroczystości patronalnej w połowie sierpnia — jedna z najstarszych w regionie. 

Madonna della Catena

16 października 1860 roku w wiejskiej okolicy znaleziono obraz Madonny z łańcuchami trzymanymi w dłoniach. Święto celebrowane jest w najbliższą niedzielę po 16 sierpnia, a uroczystości obejmowały kiedyś trzy procesje i liczne wydarzenia — dziś pozostała jedna, nadal najdłuższa z lokalnych procesji.

„Monacidd” i „Jurie”

Lokalne legendy opowiadają o duchach: Monacidd (drobny mnich w czerwonym habicie z dzwoneczkami) przynosi szczęście i drobne psoty, natomiast Jurie to złowieszcze kobiece duchy, które duszą we śnie, szarpią, a nawet plączą włosy nocą.

 Polignano al Mare - Apulia, Włochy

Polignano a Mare słynie z niezwykle malowniczego położenia – domy starego miasta dosłownie wyrastają z wapiennych klifów, zawieszonych nad turkusowym morzem. Niektóre budynki mają tarasy, z których dosłownie patrzysz w przepaść!

Pocztówkowa plaża Lama Monachile

Najbardziej znana plaża – Lama Monachile (Cala Porto) – to kameralna zatoczka otoczona stromymi skałami i kamiennym mostem z czasów rzymskich. To jedno z najczęściej fotografowanych miejsc we Włoszech!

Miasto Domenico Modugno – autora „Volare”

Polignano to miejsce urodzenia Domenico Modugno, autora kultowej włoskiej piosenki „Volare (Nel blu dipinto di blu)”. Przy promenadzie stoi jego brązowy pomnik z rozpostartymi ramionami, patrzący na morze – turyści często go naśladują na zdjęciach.

Międzynarodowe zawody w skokach do wody

Dzięki wysokim klifom Polignano a Mare gości Red Bull Cliff Diving World Series – skoczkowie z całego świata wykonują akrobatyczne skoki do wody z wysokości nawet 27 metrów!

Podziemne groty i restauracja w jaskini

W skałach pod miasteczkiem kryją się naturalne groty, z których część dostępna jest tylko od strony morza. Jedna z nich – Grotta Palazzese – mieści luksusową restaurację, w której je się kolację w skalnej komnacie z widokiem na otwarte morze.

Miasto poezji na murach

Spacerując uliczkami starego miasta, można zauważyć fragmenty ręcznie malowanej poezji na drzwiach, murach i schodach. To efekt działalności lokalnego poety, znanego jako „Guido il Flâneur”.

Ślady Greków i Rzymian

Choć dziś kojarzy się głównie z turystyką, Polignano ma długą historię sięgającą czasów Greckich i Rzymskich – pierwotnie nosiło nazwę Neapolis (czyli „nowe miasto”).

Idealne miejsce na dolce vita

To idealna destynacja na powolne włoskie „dolce vita”: malownicze uliczki, zapach espresso i morza, lokalne lody (gelato artigianale), a do tego świeże owoce morza i białe wino z Apulii.

Monopoli, Apulia, Włochy

Monopoli to miasto we włoskiej Apulii. Jego nazwa pochodzi od greckiego „monos polis” – czyli „jedno miasto” lub „samotne miasto”. Gra planszowa nie ma z nim nic wspólnego poza nazwą.

Miasto ma bardzo długą historię – jego początki sięgają czasów Messapów (ludności przedrzymskiej), a później było ważnym portem rzymskim i bizantyjskim. Znaleźć tu można ślady wielu epok i cywilizacji.

Monopoli słynie z pięknych plaż i lazurowej wody Adriatyku. Jednym z najczęściej odwiedzanych miejsc jest Cala Porta Vecchia – malownicza plaża tuż obok murów starego miasta.

W porcie znajduje się imponujący Castello Carlo V, czyli zamek Karola V z XVI wieku. Służył zarówno jako twierdza obronna, jak i więzienie.

Monopoli - tradycje rybackie

Monopoli to wciąż żywe miasto rybackie – codziennie rano można zobaczyć rybaków w porcie, sprzedających świeżo złowione owoce morza prosto z łodzi.

Monopoli - Bazylika Madonna della Madia

W centrum znajduje się Bazylika Madonna della Madia – według legendy belki potrzebne do budowy kościoła przypłynęły do miasta cudownie na tratwie… niosącej ikonę Madonny. Ta opowieść jest ważnym elementem tożsamości Monopoli.