Sirmione - Włochy

Sirmione to urokliwe miasteczko we Włoszech, położone na półwyspie rozciągającym się na południowym brzegu jeziora Garda. Jest pełne historii, kultury i malowniczych widoków.

Zamek Scaligerich:

Zamek w Sirmione, Rocca Scaligera, jest jednym z najlepiej zachowanych średniowiecznych zamków we Włoszech. Wybudowany w XIII wieku przez rodzinę Scaligeri, służył jako twierdza obronna i port. Można wejść na wieżę zamku i podziwiać panoramiczny widok na jezioro Garda.

Grotte di Catullo:

Nazwa "Groty Katullusa" odnosi się do ruin rzymskiej willi z I wieku n.e. Choć Katullus (rzymski poeta) prawdopodobnie nigdy tam nie mieszkał, ruiny są jednymi z największych i najważniejszych w północnych Włoszech. Willa oferuje niesamowite widoki na jezioro.

Termy w Sirmione:
Miasteczko słynie z termalnych źródeł siarkowych, odkrytych w XIX wieku. Wody te mają właściwości lecznicze i przyciągają turystów z całego świata. Jednym z popularnych miejsc jest centrum SPA Terme di Sirmione.

Dante i Sirmione:

Sirmione pojawia się w literaturze – zarówno Dante, jak i Petrarka wspominają je w swoich dziełach. Dante odwiedził miasteczko podczas swoich podróży po Włoszech.

Jezioro Garda:

Sirmione to idealne miejsce dla miłośników sportów wodnych. Można tu pływać, żeglować czy wypożyczyć łódź, by zwiedzać jezioro.

Malownicze uliczki:

Centrum miasteczka to labirynt wąskich, brukowanych uliczek pełnych butików, lodziarni i restauracji, które serwują lokalne przysmaki, takie jak risotto z pstrągiem czy słynne wino Lugana.

Kościół San Pietro in Mavino:

Ten niewielki kościół z VIII wieku, położony na wzgórzu, zachwyca freskami z XIII i XIV wieku oraz spokojną atmosferą.

Cytryny i oliwki:

Sirmione, podobnie jak reszta regionu wokół jeziora Garda, słynie z uprawy cytryn i produkcji oliwy z oliwek. Można tu kupić wysokiej jakości oliwę oraz przetwory z cytryn.

Spacer po półwyspie:

Sirmione jest otoczone przez piękne plaże i tereny spacerowe. Jednym z najbardziej malowniczych miejsc jest Lido delle Bionde, plaża z krystalicznie czystą wodą i widokiem na jezioro.

Tajemnica półwyspu:

Dawniej Sirmione było dostępne jedynie przez wąską groblę, co czyniło je miejscem strategicznym. Dziś grobla wciąż istnieje, ale teraz można się tam dostać również mostem, który prowadzi przez bramę zamku.

 Sztokholm - Gamla Stan

Gamla Stan, czyli Stare Miasto w Sztokholmie, to jedno z najlepiej zachowanych średniowiecznych centrów w Europie i jedna z największych atrakcji turystycznych w mieście. 

• Najstarszy budynek:

Na Gamla Stan znajduje się najstarszy budynek Sztokholmu – Storkyrkan (Wielka Katedra), który pochodzi z XIII wieku. To właśnie tutaj koronowano wielu szwedzkich monarchów.

• Krwawa historia:

W 1520 roku na Stortorget (Główny Plac Gamla Stan) miała miejsce Stockholms blodbad – egzekucja około 80 przeciwników duńskiego króla Christiana II. To wydarzenie zapoczątkowało bunt, który doprowadził do powstania niepodległej Szwecji.

• Wąska uliczka:

Na Gamla Stan znajduje się Mårten Trotzigs Gränd, najwęższa uliczka w Sztokholmie, która w najwęższym miejscu ma zaledwie 90 cm szerokości.

• Kolorowe kamienice:

  Fasady budynków na Stortorget, pomalowane na ciepłe odcienie żółci, czerwieni i pomarańczy, to jeden z najbardziej charakterystycznych widoków Starego Miasta.

• Legenda o św. Jerzym i smoku:

  W katedrze Storkyrkan znajduje się rzeźba przedstawiająca św. Jerzego walczącego ze smokiem. Legenda mówi, że symbolizuje ona zwycięstwo Szwecji nad Danią.

• Podziemia Starego Miasta:

Pod wieloma budynkami Gamla Stan znajdują się rozległe piwnice i tunele. Niektóre z nich można zwiedzać podczas specjalnych wycieczek z przewodnikiem.

• Król Karol XII:

Na Gamla Stan znajduje się tablica pamiątkowa poświęcona królowi Karolowi XII, znanemu z licznych wojen i próby uczynienia Szwecji potęgą w Europie.

• Dom Szarych Braci:

Kiedyś na wyspie Riddarholmen (obok Gamla Stan) istniał klasztor Franciszkanów, nazywanych "Szarymi Braćmi". Ich wpływy odczuwalne były przez wieki, a ślady historii są widoczne w okolicy.

 Wezuwiusz, Włochy

Wezuwiusz, położony w pobliżu Zatoki Neapolitańskiej w południowych Włoszech, to jeden z najbardziej znanych wulkanów na świecie. Choć obecnie pozostaje uśpiony, jego historia, imponująca sylwetka i niezwykłe znaczenie kulturowe przyciągają turystów z całego świata.

Erupcja Wezuwiusza  w 79 roku n.e.

• Najsłynniejsza erupcja Wezuwiusza miała miejsce w 79 roku n.e., kiedy to wulkan zniszczył starożytne miasta Pompeje, Herkulanum i Stabie. Miasta te zostały zasypane popiołem i pumeksem, zachowując niezwykle szczegółowy obraz życia codziennego w czasach rzymskich.
• Wydarzenie to jest jednym z najlepiej udokumentowanych kataklizmów starożytności, dzięki relacji Pliniusza Młodszego.

Jeden z najniebezpieczniejszych wulkanów świata

• Wezuwiusz jest uważany za jeden z najbardziej niebezpiecznych wulkanów na świecie. Powód? W jego pobliżu mieszka ponad 3 miliony ludzi, co czyni go najgęściej zaludnionym obszarem wulkanicznym na świecie.

Ostatnia erupcja

• Ostatnia erupcja Wezuwiusza miała miejsce w 1944 roku, podczas II wojny światowej. Spowodowała zniszczenia w okolicznych wioskach i wpłynęła na działania alianckich wojsk stacjonujących w Neapolu.

Symbol i inspiracja

• Wezuwiusz był inspiracją dla artystów i pisarzy przez wieki. Jego majestatyczna sylwetka stała się symbolem regionu Kampanii i często pojawia się na obrazach pejzażowych z epoki romantyzmu.

Wezuwiusz - zwiedzanie

Wezuwiusz to popularna atrakcja turystyczna, oferująca niezapomniane widoki i możliwość spaceru po jednym z najbardziej znanych kraterów wulkanicznych.

Jak dostać się do Wezuwiusza? Fotoodyseja poleca

• Transport publiczny: Z Neapolu można dojechać pociągiem Circumvesuviana do stacji Ercolano lub Pompei, a stamtąd skorzystać z autobusów wahadłowych, które dowożą turystów na wysokość około 1000 m n.p.m.
• Samochód: Można również dojechać samochodem do parkingu pod szczytem i kontynuować pieszo.

Zwiedzanie krateru

• Po dotarciu na wysokość około 1000 m n.p.m. trzeba pokonać około 200 metrów różnicy wysokości pieszo. Ścieżka prowadzi na krawędź krateru, z której można zobaczyć imponujące wnętrze wulkanu.
• Przy dobrej pogodzie widoki rozciągają się na Zatokę Neapolitańską, Capri i okoliczne miasta.

Pompeje i Herkulanum

• Nie można zwiedzać Wezuwiusza bez odwiedzenia Pompejów i Herkulanum, dwóch starożytnych miast zasypanych przez erupcję. Dziś są to jedne z najlepiej zachowanych stanowisk archeologicznych na świecie.

 Lempicka w MNK

W 2022 roku Muzeum Narodowe w Krakowie (MNK) zorganizowało wystawę prac Tamary Łempickiej, jednej z najbardziej rozpoznawalnych artystek stylu art déco. Była to wyjątkowa okazja, aby zobaczyć w Polsce szeroki przekrój twórczości tej niezwykle charyzmatycznej malarki. Wystawa zatytułowana "Tamara Łempicka. Kobieta w podróży" odbywała się w Gmachu Głównym MNK.

Ekspozycja prezentowała około 30 obrazów Łempickiej, a także szkice, grafiki i przedmioty związane z jej życiem. Kuratorzy skupili się na ukazaniu Łempickiej jako kobiety, która konsekwentnie budowała swoją niezależność artystyczną i osobistą w czasach, gdy kobiety dopiero zaczynały zyskiwać prawa i wolność twórczą.

Była to jedna z najważniejszych wystaw w Polsce poświęconych Tamarze Łempickiej, podkreślająca zarówno jej znaczenie dla sztuki XX wieku, jak i ponadczasowy charakter jej dzieł. Wystawa cieszyła się dużym zainteresowaniem, przyciągając zarówno miłośników sztuki, jak i osoby, które dopiero odkrywały twórczość tej wyjątkowej artystki.

Tamara Łempicka (1898–1980), znana również jako Tamara de Lempicka, była polską malarką działającą głównie w Paryżu i Stanach Zjednoczonych. Jest jednym z najważniejszych przedstawicieli stylu art déco, a jej dzieła stanowią kwintesencję tej epoki.

Urodziła się jako Maria Gurwik-Górska w Warszawie lub Moskwie (kwestia miejsca urodzenia bywa niejednoznaczna), w zamożnej rodzinie żydowsko-polskiej. Po rewolucji październikowej uciekła z Rosji do Paryża, gdzie rozpoczęła karierę artystyczną. Łempicka studiowała malarstwo w Académie de la Grande Chaumière oraz pod kierunkiem znanych artystów, takich jak André Lhote. Była nie tylko utalentowaną artystką, ale także ikoną stylu – słynęła z niezwykłego życia towarzyskiego, nowoczesnych poglądów i wyrazistej osobowości. 

Tamara Łempicka jest uważana za jedną z najbardziej charakterystycznych artystek stylu art déco, który rozwijał się w latach 20. i 30. XX wieku. Jej znaczenie wynika z kilku kluczowych aspektów:

1. Unikalny styl malarski

Łempicka stworzyła rozpoznawalny język artystyczny, który łączył elementy kubizmu, futuryzmu i klasycznego realizmu. Jej obrazy wyróżniają się:

• geometryczną precyzją form,
• intensywnymi kolorami,
• eleganckimi i idealizowanymi postaciami.

Była mistrzynią portretu, a jej dzieła przedstawiają często silne, niezależne kobiety, co czyni ją ikoną feminizmu w sztuce.

2. Art déco w najczystszej formie

Łempicka jest uznawana za jedną z najważniejszych ambasadorek art déco, czyli stylu, który odzwierciedlał ducha międzywojnia – nowoczesność, luksus, glamour i optymizm.

3. Obrazy jako symbole epoki

Jej prace były popularne wśród elit tamtego czasu. Portretowała arystokrację, bogatych przedsiębiorców, aktorów i artystów. Dzięki temu jej obrazy stały się wizualnym zapisem życia społecznego lat 20. i 30.

4. Przełamywanie stereotypów

Łempicka była nowoczesną kobietą swoich czasów, która nie bała się łamać konwenansów. Jej życie i twórczość promowały idee wolności, niezależności i emancypacji.

Akropol - Ateny, Grecja

Akropol w Atenach to jeden z najbardziej ikonicznych zabytków starożytnego świata, symbol greckiej cywilizacji i kultury

1. Co oznacza „Akropol”?

• Słowo „Akropol” pochodzi od greckich słów „akro” (wysoko) i „polis” (miasto). Oznacza dosłownie „wysokie miasto” i odnosi się do wzgórza, na którym zbudowano kompleks świątyń.

2. Miejsce o znaczeniu religijnym

• Akropol był centrum religijnym starożytnych Aten, poświęconym bogini Atenie, opiekunce miasta. To właśnie na Akropolu odbywały się ważne rytuały i procesje.

3. Najsłynniejsza budowla – Partenon

• Partenon, największa świątynia na Akropolu, był poświęcony Atenie Dziewicy (Atena Parthenos).
• Wewnątrz znajdował się ogromny posąg bogini wykonany z drewna, złota i kości słoniowej, dzieło Fidiasza.

4. Precyzja starożytnych architektów

• Kolumny Partenonu mają delikatne wybrzuszenie zwane entasis, które koryguje optyczne zniekształcenia – bez tego wyglądałyby wklęsłe.
• Mimo że wydaje się idealnie prostokątny, Partenon nie ma prostych linii – wszystkie elementy są lekko zakrzywione dla efektu wizualnej harmonii.

5. Akropol w różnych epokach

• W czasach rzymskich Akropol był nadal miejscem kultu, ale w okresie bizantyjskim Partenon został przekształcony w kościół.
• Podczas panowania Osmanów stał się meczetem, a w XVII wieku – magazynem prochu, który eksplodował podczas oblężenia Wenecjan w 1687 roku, poważnie uszkadzając Partenon.

6. Propyleje – wejście na Akropol

• Propyleje to monumentalna brama prowadząca na Akropol. Zostały zaprojektowane tak, aby budzić podziw odwiedzających już na samym wejściu.

7. Inne budowle Akropolu

• Świątynia Ateny Nike: Mała świątynia upamiętniająca zwycięstwa Aten.
• Erechtejon: Świątynia z charakterystycznym gankiem kariatyd – kolumn w formie kobiecych postaci.
• Odeon Heroda Attyka: Teatr zbudowany u podnóża Akropolu, który do dziś służy jako miejsce koncertów i występów.

8. Kolory Partenonu

• Chociaż dziś widzimy biały marmur, w starożytności Partenon był kolorowy. Były na nim czerwone, niebieskie i złote zdobienia.

9. Symbol Grecji

• Akropol, a szczególnie Partenon, stał się symbolem Grecji i jej dziedzictwa kulturowego. Jest też jednym z najbardziej rozpoznawalnych obiektów na świecie.

10. Lista UNESCO

• Akropol został wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO w 1987 roku jako wyjątkowy przykład starożytnej architektury i sztuki.

11. Rekonstrukcja i konserwacja

• Prace konserwatorskie na Akropolu trwają od dziesięcioleci. Kamienie są starannie numerowane i składane niczym puzzle, aby przywrócić im pierwotny wygląd.

12. Panoramiczne widoki

• Z Akropolu rozciąga się niesamowity widok na Ateny, wzgórze Likavitos, Morze Egejskie i pobliskie wyspy.