Oczywiste, że jajko jest symbolem życia, ale dlaczego kolorowe, to już trudniej wyjaśnić. Wiadomo, że już starożytni wykorzystywali zdobione jaja w celach magicznych, szczególnie do obrządków pogrzebowych. Najstarsze "pisanki" odnaleziono na terenach Mezopotamii. Starożytni Egipcjanie umieszczali jaja w grobowcach swoich zmarłych jako znak powrotu do życia. Również Rzymianie wkładali do grobów posążki Dionizosa trzymającego w dłoni jajko. Owidiusz w "Fasti" pisał o barwionych jajach. Podobnie Pliniusz Starszy w "Historii naturalne" o nich wspominał. O sposobach ozdabiania jaj przez naszych przodków można przeczytać w "Encyklopedii staropolskiej" Zygmunt Glogera: „Farbują jaja w brezylii czerwonej i sinej, w odwarze z łupin cebuli, z kory dzikiej jabłoni, listków kwiatu malwy, kory olszowej, z robaczków czerwcem zwanych, w szafranie, krokoszu itd."
Podobno można też farbować jaja w kurkumie, czerwonej kapuście, liściach bławatka, a nawet w czerwonym winie, tylko tu akurat wina szkoda :)
Co do wzorów na jajkach, to różną się one w zależności od regionu, ale zwykle są wykonywane tą samą techniką, którą opisuje Gloger: "Rysują jajko rozpuszczonym woskiem, aby farba miejsc powoskowanych nie pokryła. Rysowanie zowią «pisaniem», stąd nazwa «pisanki», tak jak dawnych «dzbanów pisanych» (...). Upowszechnione desenie mają swe nazwy od wzorów i podobieństw, rysują więc w gałązki, w drabinki, w wiatraczki, w jabłuszka, w serduszka, w kurze łapki itd. Jako narzędzi do pisania używają szpilek, igieł, kozików, szydeł, słomek i drewienek".
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz