Colloseum - Rzym

Colloseum - Rzym

Koloseum w Rzymie, znane również jako Amfiteatr Flawiuszów, to jeden z najbardziej rozpoznawalnych zabytków starożytnego świata i symbol potęgi Cesarstwa Rzymskiego.

Historia i dawna funkcja

Budowę Koloseum rozpoczęto za panowania cesarza Wespazjana w latach 70–72 n.e., a ukończono w 80 roku n.e. za jego syna, Tytusa. Amfiteatr mógł pomieścić około 50 tysięcy widzów i służył jako miejsce publicznych widowisk, takich jak walki gladiatorów, polowania na dzikie zwierzęta oraz inscenizacje bitew morskich, które odbywały się na specjalnie zalanej arenie.

Ciekawostki o Koloseum

• Nazwa: "Koloseum" pochodzi od ogromnego posągu Nerona (Colossus), który niegdyś stał w pobliżu amfiteatru. 

• Budulec: Do budowy wykorzystano trawertyn i tuf wulkaniczny, co zapewniło trwałość konstrukcji przez wieki. 

• Podziemia: Pod areną znajdował się skomplikowany system korytarzy i klatek, służących do transportu zwierząt i gladiatorów na arenę.

• Symbolika: Obecnie Koloseum jest symbolem walki z karą śmierci; co roku 30 listopada na jego murach wyświetlany jest napis „Tak dla życia, nie dla kary śmierci”.

Rzymianie słyną z poczucia humoru, więc żartują też z Koloseum:

„W Rzymie są dwa wieczne elementy: Koloseum i korki.”

– Typowy żart mieszkańców, zestawiający trwałość zabytków z codziennymi problemami miasta.

„Koloseum to największy stadion, na którym już nikt nie wygrywa.”

– Odniesienie do walk gladiatorów i faktu, że dziś to tylko atrakcja turystyczna.

„Koloseum jest jak włoski polityk – stoi od wieków i nic się nie zmienia.”

– Polityczny humor, typowy dla Włochów, często w formie autoironii.

„W Koloseum kiedyś walczyli gladiatorzy. Teraz walczą turyści o selfie bez ludzi w tle.”

„Koloseum to najstarsze kino akcji w historii.”

– Lekka gra słów związana z dawnymi krwawymi widowiskami.

MuFo Muzeum Fotografii w Krakowie

MuFo Muzeum Fotografii w Krakowie

Muzeum Fotografii w Krakowie, znane jako MuFo, to jedyna w Polsce instytucja muzealna w całości poświęcona fotografii. Założone 31 grudnia 1986 roku, muzeum nosi imię Walerego Rzewuskiego, pioniera polskiej fotografii.

Muzeum nie tylko gromadzi i konserwuje zbiory, ale również prowadzi działalność badawczą, edukacyjną, wystawienniczą i wydawniczą. Jego celem jest upowszechnianie wiedzy o fotografii oraz podnoszenie kompetencji kulturowych w zakresie jej odbioru.

Kolekcja MuFo obejmuje ponad 160 000 obiektów, w tym zdjęcia, sprzęt fotograficzny, książki i czasopisma. Znaczną część zbiorów stanowi spuścizna po Krakowskim Towarzystwie Fotograficznym.

Bari  Apulia, Włochy

Bari to jedno z największych miast Apulii. Dzieli się ono na dwie części: nowoczesną i starą. Bari Vecchia to labirynt wąskich uliczek, pełen życia i lokalnego klimatu. Nowe Bari z kolei przypomina typowe europejskie miasto z eleganckimi alejami i butikami.

Bari to ważne miejsce dla Polaków, gdyż tu zmarła i spoczywa królowa Bona. Ale to też miejsce pochówku św. Mikołaja – tego samego, który stał się inspiracją dla postaci Świętego Mikołaja. Jego relikwie zostały przewiezione tu z Myry (obecna Turcja) w 1087 roku. Bazylika przyciąga pielgrzymów z całego świata, zwłaszcza z Rosji i Grecji.

Bari jest jednym z najważniejszych portów promowych we Włoszech. Łączy kraj z Bałkanami i Grecją – promy regularnie kursują do Dubrownika, Korfu, Patras czy Durres.

Strada delle Orecchiette

Jedną z największych atrakcji Bari Vecchia (starego miasta) jest ulica, gdzie starsze panie, znane jako le signore delle orecchiette, siedzą przed swoimi domami i ręcznie lepią tradycyjny apulijski makaron orecchiette („uszka”). Można nie tylko podpatrzeć proces, ale też kupić świeży makaron na miejscu.

 

 Grób Bony Sforzy w Bari

Bona Sforza - Włoszka na polskim tronie

Bona Sforza urodziła się w 1494 roku w Vigevano w Lombardii jako córka Giana Galeazza Sforzy i Izabeli Aragońskiej. W wieku 26 lat została żoną Zygmunta I Starego, króla Polski i wielkiego księcia litewskiego.

Bona słynęła z ambicji politycznych i silnego charakteru. Jako królowa Rzeczypospolitej starała się wzmocnić pozycję władcy poprzez konsekwentną politykę odzyskiwania i gromadzenia majątku królewskiego.

Bona wprowadziła do Polski wiele włoskich warzyw, takich jak szpinak, kalafior czy pomidory, co przyczyniło się do powstania terminu „włoszczyzna” w polskiej kuchni. Ponadto krzewiła w Rzeczypospolitej kulturę humanistyczną i sztukę włoską.

Tragiczna śmierć Bony

Po śmierci męża w 1548 roku Bona przeniosła się do Warszawy, a w 1556 roku wyjechała do księstwa Bari, które było jej rodową siedzibą. Zmarła 19 listopada 1557 roku na zamku w Bari, najprawdopodobniej otruta przez swojego doradcę Jana Wawrzyńca Pappacodę.

Grób królowej Bony w Bazylice św. Mikołaja w Bari

Bona Sforza została pochowana w Bari w Bazylice św. Mikołaja. Jej nagrobek jest imponujący. Znajduje się w centralnej części kościoła. Po przejściu przez surowe, kamienne wnętrze romańskiej Bazyliki św. Mikołaja za ołtarzem głównym, na wklęsłej ścianie absydy, znajduje się pomnik z białego i czarnego marmuru – to właśnie grobowiec królowej Bony.

Monumentalny pomnik zwieńczony jest postacią klęczącej kobiety – królowej Bony. Kompozycja składa się z czterech toskańskich kolumn o czarnych trzonach, dźwigających doryckie belkowanie. Między kolumnami znajdują się nisze z postaciami św. Mikołaja (patrona Bari) i św. Stanisława (patrona Polski). 

Nagrobek został wykonany w 1593 roku przez rzeźbiarza Andreę Sartiego z Carrary oraz jego pomocników: Francesco Zaccarellę i Francesco Bernucciego. Zleceniodawcą była córka królowej, Anna Jagiellonka. 

Na początku XX wieku przeprowadzono prace, w wyniku których usunięto płaskorzeźbę wyobrażającą zmartwychwstanie Chrystusa oraz fresk przedstawiający postaci polskich świętych i królów.

Relikwie św. Mikołaja

Bazylika św. Mikołaja w Bari to nie tylko miejsce spoczynku królowej Bony, ale również ważny punkt religijny dla katolików i prawosławnych, znany z relikwii św. Mikołaja.