Wieża Katedry w Przemyślu
Wieża Katedry w Przemyślu jest jednym z najbardziej charakterystycznych elementów panoramy miasta i ważnym zabytkiem architektury sakralnej Podkarpacia. Należy do zespołu archikatedry pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny i św. Jana Chrzciciela, który stanowi centrum dawnej kapituły i jest świadectwem długiej, wielowiekowej historii diecezji przemyskiej.
Historia wieży
Obecna wieża pochodzi z przełomu XVI i XVII wieku, choć jej pierwotny zalążek mógł istnieć już w średniowieczu. Została wzniesiona w stylu późnorenesansowym i wielokrotnie przebudowywana w kolejnych stuleciach. Po pożarze miasta w XVII wieku wymagała gruntownej renowacji, a w XVIII wieku otrzymała charakterystyczny hełm w kształcie barokowej kopuły z latarnią. Wysokość wieży wynosi ok. 71 metrów, co czyni ją jednym z najwyższych obiektów sakralnych w regionie.
Architektura i funkcje
Wieża jest masywna i dominująca, zbudowana na planie kwadratu, w dolnych partiach z kamienia, wyżej z cegły. Posiada cztery kondygnacje, zwężające się ku górze, oraz barokowy hełm zwieńczony krzyżem. Na elewacjach można dostrzec dekoracyjne gzymsy i pilastry. Na wieży umieszczono zegar, który od wieków odmierzał czas mieszkańcom miasta.

W jej wnętrzu znajduje się klatka schodowa prowadząca na taras widokowy, z którego rozpościera się panorama Przemyśla, doliny Sanu oraz okolicznych wzgórz. Dawniej pełniła również funkcje obronne – w czasach zagrożeń była punktem obserwacyjnym.
Dzwony i mechanizm zegara
Wieża była miejscem zawieszenia dzwonów katedralnych. Jeden z najstarszych, „Maria”, odlany został w XVII wieku i do dziś jest częścią zespołu dzwonów. Mechanizm zegarowy także należy do zabytków – działał ręcznie nakręcany przez wieki, dopiero w XX wieku został zmodernizowany.
Symbol miasta
Dziś wieża jest jednym z głównych punktów turystycznych Przemyśla. Jej sylwetka jest widoczna z wielu kilometrów, a wejście na taras to obowiązkowa atrakcja. Zabytek ten jest również ważnym elementem tożsamości lokalnej, symbolem ciągłości historii i roli Kościoła w życiu regionu.












Merece la pena subir la cantidad de escalones que tiene la torre y encuadrar las vistas de los paisajes de la ciudad, sirviendo de marco el cículo que forma las manecillas y números de ese reloj.
OdpowiedzUsuńFeliz fin de semana.
Gracias!
UsuńLas vistas desde la torre son muy bonitas.
OdpowiedzUsuńDziękuję!
Salu2.
Sí. Valió la pena subir las escaleras :D Gracias!
UsuńEsa torre es de las que aquí se denominan exentas y las que recuerdo ver yo son en localidades de pequeño tamaño, perteneciendo estas al gobierno de la localidad aunque sus campanas también se usen para la llamada de los vecinos a los actos religiosos.
OdpowiedzUsuńSaludos.
Sí. Las torres que forman parte de una iglesia son más comunes. Las torres independientes son poco comunes en Polonia. También se utilizaban para proporcionar información sobre amenazas, por ejemplo, incendios.
Usuń