Fotoodyseja

środa, 29 kwietnia 2015

Wiszący most Carrick-a-Rede

Wiszący most Carrick-a-Rede (Carrick-a-Rede Rope Bridge), chyba najsławniejszy most Irlandii Północnej, znajduje się dokładnie w Ballintoy (County Antrim, UK).

Huśtający się na wietrze most linowy łączy wybrzeże z maleńką wyspą, która była podobno wspaniałym miejsce do połowu łososi. Stąd właśnie ponad 300 lat temu rybacy irlandzcy zbudowali - choć to chyba za duże słowo - a raczej skonstruowali most pozwalający im przedostać się na wyspę. Podobno na początku most miał tylko jedną poręcz, ale cóż to dla Irlandczyka... :)

Most ma jakieś 20 metrów długości i wisi 23 metry nad wodą. Jest oczywiście bardzo wąski, więc obowiązuje tu kolejka, gdyż na moście może znajdować się jednocześnie 8 osób. Nie można się też na moście mijać.

Kilka deseczek i lin. Przy dość mocnych podmuchach wiatru całkiem fajnie huśta. Złośliwi twierdzą, że sława mostu jest wprost proporcjonalna do gawędziarski umiejętności Irlandczyków.

W oddali Balintoy Church

poniedziałek, 13 kwietnia 2015

Wawel

Wawel - to miejsce z takim klimatem, że za każdym razem można znaleźć tu ciekawe kadry :)

piątek, 27 marca 2015

Kościół świętych Piotra i Pawła

Kościół świętych Piotra i Pawła (Parafia Wszystkich Świętych) w Krakowie na Trakcie Królewskim przy ulicy Grodzkiej. Jest to jeden z pierwszych barokowych kościołów Krakowa (powstawał od 1597 roku) z fundacji króla Zygmunta III Wazy. Fasada kościoła przypomina rzymski kościoły Santa Susana oraz Il Gesù w Rzymie. Jego kopuła zaś wzorowana jest na kopule bazyliki św. Piotra w Watykanie.

Na wirydarzu przed kościołem stoi 12 figur apostołów, stąd przez mieszkańców Krakowa kościół nazywany jest najmniejszym kościołem w mieście - skoro święci nie zmieścili się w środku :)

W podziemiach kościoła powstał w 2010 roku Panteon Narodowy, gdzie spoczywa Sławomir Mrożek.

Grób Sławomira Mrożka, w podziemiach Kościoła

poniedziałek, 9 marca 2015

Spacer na Kleparzu

W słoneczny dzień na Kleparzu można nie tylko zrobić zakupy na tutejszych bazarach, ale też zobaczyć w pięknym świetle kilka ciekawych zabytków tej części Starego Miasta. Co ciekawe Kleparz w latach 1366–1792 był samodzielnym miastem królewskim Korony Królestwa Polskiego. Wówczas jego centrum stanowił plac targowy, który do dzisiaj przetrwał i jest dla mieszkańców Krakowa jednym z najlepszych miejsc na zakupy świeżych warzyw, owoców, czy nabiału.

Z jednej strony plac targowy sięga do ulicy św. Filipa, przy której znajduje się Kościół św. Wincentego à Paulo - neogotycki kościół, o którym wspominają dokumenty już z 1373 roku. Zniszczony przez pożary w 1528 i 1755, oraz Szwedów w 1655 roku. W 1801 roku na polecenie władz austriackich został zburzony, a miejsce, na którym stał, przez kilka lat było używane jako tymczasowy cmentarz komunalny. Kościół zbudowano od nowa w latach 1875-1877 według projektów Filipa Pokutyńskiego.

Kościół św. Wincentego à Paulo

Stąd niedaleko do Nowego Rynku Kleparskiego, czyli drugiego targowiska. Po drodze w tamtym kierunku miniemy przy ul. Biskupiej ambasadę rosyjską oraz Kościół św. Franciszka Salezego w Krakowie - barokowy kościół z końca XVII wieku. Przy kościele znajduje się klasztor sióstr Wizytek.

Kościół św. Franciszka Salezego w Krakowie

Jeśli podążymy ulicą Słowiańską w kierunku Długiej, to wyjdziemy na Dom Turecki – zabytkową kamienicę znajdującą się na Kleparzu na rogu ul. Długiej 31 i Pędzichów. W 1910 roku przebudowana według projektu Henryka Lamensdorfa dla Artura Teodora Rayskiego, uczestnika powstania styczniowego i oficera armii osmańskiej w Turcji. Szczyt zdobi nadwieszona wieżyczka-minaret, otoczona galeryjką, i nakryta hełmem stożkowym z półksiężycem. Niektóre plotki podawały, że muzułmańskie elementy powstały za sprawą żony Rayskiego, która rzekomo byłą muzułmanką z Egiptu. Jednak są to tylko plotki, gdyż żoną Rayskiego była Józefa z Seroczyńskich, katoliczka.

Dom Turecki

Ale wróćmy ulicą Długą w kierunku Rynku. Na rogu Długiej z Basztową znajduje się Dom Pod Globusem - modernistyczną kamienicę wzniesioną został w latach 1904-1906 według projektu Franciszka Mączyńskiego i Tadeusza Stryjeńskiego. Była to wówczas siedziba Izby Handlowo-Przemysłowej. Obecnie gmach zajmuje Wydawnictwo Literackie. ten charakterystyczny ceglany budynek, z narożną wieżą zegarową, w latach 1926-1928 dokonano restauracji elewacji i wnętrz pod nadzorem Józefa Mehoffera.