Blisko coraz bliżej cz. II

Blisko coraz bliżej

Muzeum Karola Szymanowskiego

Kto nie zna Willi Atma niech się schowa, albo... odwiedzi Zakopane. Przy ulicy Kasprusie stoi piękny, nieduży pensjonat w stylu zakopiańskim, zbudowany w 1890 roku. Karol Szymanowski wynajmował parter willi przez kilka lat. W latach 70. ubiegłego wieku willa została wykupiona i stworzono tu biograficzne muzeum Szymanowskiego. Udało się tu stworzyć ciekawą ekspozycję wzbogaconą o masę materiałów audiowizualnych, dzięki czemu jest to "żywa" i wciągająca prezentacja. Marzy mi się jeszcze odwiedzenie Atmy w czasie koncertu, a te odbywają się tu często.

Jak czytamy na stronie MNK:
"Celem drogi twórczej Szymanowskiego stało się Zakopane, gdzie – sam to wyjawił – "odnalazł siebie". W willi "Atma", w której zamieszkał i w której obecnie mieści się jego muzeum, rodziły się takie jego dzieła, jak folklorystyczny balet-pantomima Harnasie, IV Symfonia koncertująca oraz z ducha góralski II Koncert skrzypcowy. 
Górale lubili kompozytora; ten, choć był artystą z wielkiego świata, nie stronił od przyjacielskich gestów, kupując im prezenty i chętnie wydając pieniądze na wspólne biesiadowania. Z powodu kalectwa – gruźlicy kości i płuc – Szymanowski nie mógł, jak chociażby Mieczysław Karłowicz, udawać się na dalekie górskie wycieczki i zdobywać tatrzańskich szczytów.
Muzykę Podhala traktował jako "wieczyście bijące źródło rasy". "Rasa" – pojęcie skompromitowane w słowniku współczesnym – ma w refleksji kompozytora zgoła inne znaczenie. Szymanowski rozumiał je w duchu idei XIX-wiecznego francuskiego filozofa i teoretyka kultury Hippolyte’a Taine’a; w kategoriach głębokich pokładów kultury narodowej, jej rdzenia i serca. Nie chodziło mu więc o to, aby cytować muzykę ludową, lecz żeby zrozumieć jej istotę i następnie w sposób twórczy i oryginalny przetworzyć. Choć we wspomnianych Harnasiach przywołał słynne nuty góralskie, np. Sabałową, ozwodną czy zbójnicką. Tego rodzaju postępowanie tłumaczyło się jednak treścią i charakterem baletu."

(http://mnk.pl/artykul/willa-atma-karola-szymanowskiego-miejsce-na-ziemi)

MNK Pawilon Józefa Czapskiego

Pawilon Józefa Czapskiego został otwarty 23 kwietnia 2016 roku. To nowe muzeum w Krakowie, usytuowane obok innego oddziału MNK - Pałacu Emeryka Hutten-Czapskiego - przy ul. Piłsudskiego 12, a poświęcone Józefowi Czapskiemu - malarzowi, pisarzowi, znawcy sztuki i literatury, krytykowi i pamiętnikarzowi w jednej osobie.Całe jego życie, w czasie którego brał udział w I wojnie światowej, wojnie polsko-bolszewickiej, był świadkiem Katynia, brał udział w II wojnie światowej, walczył w Armii Andersa, a po wojnie redagował paryską "Kulturę" jest niezwykle bogatym zapisem historii XX wieku. W Pawilonie Józefa Czapskiego można tej historii niemalże dotknąć. Na parterze pawilonu jest biblioteka, udostępniająca wszystkie teksty Józefa Czapskiego. Na pierwszym piętrze obejrzeć można wystawę jego obrazów i dzienników, zaś drugie piętro to biograficzna wystawa przygotowana przez przyjaciółkę Czapskiego Krystynę Zachwatowicz-Wajdę.

Wawelska magnolia

Kilka lat temu ktoś (zapewne osoby zajmujące się zielenią na Wawelskim wzgórzu ;D) wpadł na pomysł, by w centrum Wawelskiego wzgórza, tam gdzie widać pozostałości po zabudowie murowanej sprzed tysiąca lat, m.in. domu Borka, posadzić krzewy magnolii. Kiedy tylko zaczyna się wiosna, a magnolie zakwitają, wszyscy, dosłownie wszyscy robią sobie zdjęcia z nimi w tle. Tłum koło magnolii większy niż koło Wawelskiego Smoka, albo na dziedzińcu zamkowym :)