Lajkonik

Legenda o początkach Lajkonika

Lajkonik czyli Konik Zwierzyniecki odwiedza Kraków 7 dni po Bożym Ciele. Zwyczaj wywodzi się z XIII wieku i wiąże się z legendą o napadzie Tatarów na Kraków. Gdy zagrożenie było bliskie, flisacy z podkrakowskiej wsi Zwierzyniec mieli niespodziewanie zaatakować obóz Tatarów i ich pokonać. Jeden z nich przywdział strój tatarski i triumfalnie wjechał do miasta – tak miał się narodzić symbol Lajkonika.

Nie Tatar, a karykatura Tatarzyna

Choć strój Lajkonika przypomina tatarskie szaty, to w rzeczywistości jest on ich mocno przerysowaną, karykaturalną wersją. Lajkonik nosi bujną brodę, barwny kaftan, wysoki czapko-turban oraz siedzi na sztucznym koniu przypiętym do pasa.

Harcowanie Lajkonika – czyli co?

Harce to rytualny przemarsz Lajkonika z orszakiem przez Kraków, który odbywa się co roku w oktawie Bożego Ciała, w czwartek po tym święcie. Lajkonik wędruje ze Zwierzyńca na Rynek Główny, „napadając” przechodniów i uderzając ich buławą – to ma przynosić szczęście!

Buława Lajkonika to talizman szczęścia

Uderzenie buławą nie boli, ale... może przynieść szczęście i pomyślność na cały rok! Dlatego niektórzy wręcz sami podstawiają głowy do uderzenia.

Pochód z tradycją

Orszak Lajkonika składa się m.in. z mlaskotów (komicznych postaci pomagających Lajkonikowi), muzyków i krakowiaków w tradycyjnych strojach. Towarzyszy im kapela grająca żywiołowe melodie.